Het voelt soms wat weinig efficiënt: elke ochtend weer het bos in om goed te monitoren wanneer al die vliegenvangers aankomen, en dan komt er nauwelijks iets bij. In de onderstaande grafiek is dat mooi zichtbaar: van 13-15 april komen er per heel veel mannen en ook vrouwen bij, maar de afgelopen drie dagen is dat bijna helemaal opgedroogd.

Nu is het elke dag wat sprokkelen met nieuwe vogels. Je kan dan denken dat dit het gaat zijn voor dit jaar, en voor de mannen is dat mogelijk het geval: daar zitten we nu maar net onder de aantallen die de afgelopen jaren gewoon waren in deze terreinen. Voor vrouwen is dat echter anders: daar verwachten we nog een aardige hoeveelheid, want als het zo blijft dan zal meer dan de helft van de mannen tevergeefs vanuit Afrika naar Nederland zijn gevlogen. Maar niet gewanhoopt: het heeft vast te maken met de noordelijke stroming van de afgelopen dagen, en de bewolkte en ook regenachtige nachten. Geen prettige omstandigheden om te trekken, en de vliegenvangers wachten vast ergens in Spanje of Frankrijk op betere tijden.

Nu is het ook nog best vroeg in het voorjaar: in het gemiddelde jaar, komt de gemiddelde vrouw pas op 26 april aan, terwijl dat voor mannen 18 april is. Dus gewoon geduld hebben, en elke ochtend weer benieuwd zijn of er vliegenvangers zijn bijgekomen, en wie dat zijn.

Over het aankomen van trekvogels gesproken. Vanochtend werd ik verblijd door de eerste zingende fluiter: zijn mooie triller klonk door het wat grijze bos. En ik mocht mezelf helemaal gelukkig prijzen met de eerste zomertortel die zat te koeren. Dat is een echt vroege waarneming, van dit zeldzaam mooie, maar tegenwoordig helaas zo schaarse duifje.

Een andere waarneming die het vermelden waard is was de gekraagde roodstaart die een nieuw aangekomen bonte vliegenvanger het leven zuur maakte. Die roodstaart vloog die vliegenvangerman steeds weer na, en als die vliegenvanger even kon gaan zitten begon hij heldhaftig te zingen. Misschien niet zo heel slim, want daardoor vond die roodstaart hem steeds weer. Dit soort agressie zie je niet zo heel veel tussen soorten: het meeste vechten gebeurt met soortgenoten. Dacht de roodstaart dat de vliegenvanger het op zijn mooie nestholte voorzien had? Geen vreemde gedachte, want die vliegenvangers lukt het ook soms om mezen te verdrijven. Benieuwd of de roodstaart zich de komende dagen toch gaat neerleggen bij deze opdringerige buurman.