Momenteel zitten bijna alle vliegenvangervrouwen op eieren. Voor ons is dat een mooi moment om ze te vangen. Met goed beleid (en een vergunning!) kan je een vliegenvangervrouw voorzichtig van de eieren lichten. Als ze al een ring draagt lezen we die af, en weten haar geschiedenis. Als ze er nog geen heeft, dan wordt ze de trotse drager van een unieke ring. Vanaf nu is ze voor ons een individu, met een eigen plaatsje in de databank. Wij zijn daar vast blijer mee dan de vogel. Als we de vogel in handen hebben dan meten we ook van alles: hoe groot ze zijn, hoe lang hun vleugel en ook hoe veel ze wegen. Vandaag viel me op dat een deel van de vrouwen opvallend zwaar was: ongeveer 16.5 gram. Dat is ruim vier gram zwaarder dan mannen wegen op dit moment, en zo meteen als die vrouwen hun jongen gaan voeren dan vallen ze snel af en komen ook op die 12 gram uit. Zou dat hoge gewicht nu komen omdat het relatief koud is en de vrouwen wat extra reserves willen houden? Of is dit eigenlijk ieder jaar hetzelfde, en is het slechts een indruk? We kunnen het gemakkelijk bekijken, maar dat is voor later.

Het aardige aan die vangsten is dat we gelijk de geschiedenissen van al die geringde vogels er ook bij krijgen. Wanneer zijn ze geboren, en waar hebben ze de afgelopen jaren gebroed. Mijn indruk dit jaar is dat veel van de vliegenvangers niet erg plaatstrouw zijn. Dus dat ze dit jaar vaak op een andere plek broeden dan vorig jaar. Vaak is het idee dat vogels vooral in hun eerste levensjaar avontuurlijk zijn, en daarna graag naar de plek teruggaan waar ze al eens hebben gebroed. Maar dit jaar heb ik de indruk dat dit minder het geval is dan anders. Maar ook hier geldt weer: wat is die intuïtie precies waard? En het antwoord is dat al dat gering en gevang van ons van de afgelopen 17 jaar het mogelijk maakt om naar dit soort patronen te kijken. Hoeveel verplaatsen individuen tussen broedjaren? En verschilt dit naar gelang de omstandigheden? Het liefst duik ik nu de databank in om dat eens uit te zoeken, maar het is niet het moment. Beter is om het hoofd bij het veldwerk te houden.

Vandaag kwamen ook de eerste bonte vliegenvangerjongen uit het ei. Het is één nestje dat duidelijk vroeger is dan veel anderen. De nestkast hangt aan een grote eik, waar het nu wemelt van de rupsen. Een soort vliegenvangerhemel lijkt mij. Jongen met een mooie toekomst.