Op sommige plekken is het nu complete chaos in het bos. De afgelopen twee dagen heb ik bij dezelfde nestkast vier verschillende mannen zien zingen. Eén ervan is de oorspronkelijke man die hier een vrouw had: links oranje (dat is zijn ringcode). Ik vermoed dat die vrouw is opgepeuzeld door een roofdier: het nest was opeens leeg en de vrouw weg. Als het een marter was dan was het wel een keurige marter, want normaal maken die er een bende van: het nest uit de opening getrokken, de eieren vaak nog in de nestkast en de veertjes van de vrouw vaak afgebeten op de nestkastdeksel en op de grond. Hier niks van dat alles: nestje nog keurig intact, eieren weg, en alleen een enkele staartpen van de vrouw nog in de kast. Vreemd! Zou dit eekhoornwerk kunnen zijn?
Maar het ging niet over dat nest, maar over de mannen. Die man met links oranje zit al een tijdje bij de buurnestkast te zingen, maar komt hier nog wel eens. Maar eergisteren zag ik opeens ook een man met rechts roze: vreemde gast die ik slechts één keer op 19 april zag, op 200 meter hier vandaan. Geen idee waar die heeft uitgehangen, maar daar was hij weer en had het aan de stok met links oranje. Iets verderop zit al dagen een donkere ongeringde man te zingen. Die kwam aan op 13 april, kreeg een vrouw op 20 april, en nu die vrouw zit te broeden probeert hij een tweede vrouw te krijgen. Deze man zat vandaag ook even op deze nestkast te zingen, en had het aan de stok met man rechts blauw. Nu vliegen er helaas hier drie verschillende mannen met rechts blauw rond, en die hebben allemaal al een vrouw. Ik vermoed dat het de man van nestkast 725 is, waarvan de vrouw nu ook net zit te broeden. Ik word er soms wat dol van, maar vind het ook wel vermakelijk dat sommige mannen dus fanatiek proberen een tweede vrouw te krijgen.
Ondertussen is een deel van de mannen nog ongepaard, en de vraag is altijd wanneer we die gaan vangen. Het gevaar bestaat dat als je te lang wacht ze opeens weg zijn, en dan weten we niet wie het zijn geweest. Dan zien die mannen het vast niet meer zitten, gaan hun veren ruien, en vertrekken wat eerder dan de rest weer naar Afrika. Hopend op een beter jaar. Vaak zingen ze wel door tot eind mei, en soms begin juni, maar ik wil niet zo lang wachten. En al helemaal niet met de mooiste man van het hele bos. Onbegrijpelijk dat geen vrouw hem wilde hebben tot nu toe. Zulke donkere mannen zijn zeldzaam, en zouden mogelijk van Britse origine kunnen zijn. Daar hebben al die mannen zo’n mooi zwart-wit pak. Vanochtend kan ik de verleiding niet langer weerstaan, en zet een klepje in nestkast 750, waar hij al sinds 7 april zit te zingen. Wanneer een vogel de nestkast ingaat, valt dat klepje dicht en heb ik de vogel gevangen. Maar dan moet hij dus wel naar binnen gaan. Het duurt even, maar dan heb ik hem toch. Beetje een teleurstelling, want hij heeft gewoon een Nederlandse ring. Maar het is wel leuk dat we z’n geschiedenis nu kennen. Deze man is in 2021 geboren op zo’n 10 km van deze plek. Van 2022 weten we niks van hem, maar vorig jaar broedde hij 500 meter verderop.
Ik vind hem echt een schoonheid, met die pikzwarte rug en kopveren, en het grote witte voorhoofd. Van alle mannen in mijn studiegebieden is hij dit jaar zeker de allermooiste. Het grappige is dat we veel van zijn geschiedenis kennen. Dat is één van de leukste dingen op een dag: ‘s avonds de gegevens invoeren en dan zien wat we weten van die geringde individuen. Van deze man weet ik nu dat ook zijn vader al superzwart was. Aan de ene kant is dat niet verbazingwekkend, want we weten wel dat kleur een erfelijke component heeft, maar de vraag is dan of hij ook genen voor donkere kleur van zijn moeder heeft moeten erven. Nu kan je aan een vrouw niet zien of ze genen voor een donker verenkleed heeft, maar we kennen wel de grootvader van moederskant. Die was aan de donkere kant, maar zeker niet zo mooi als deze. Ook kennen we de grootvader van vaderskant, en ook hij was een relatief donkere man, maar toch veel minder zwart dan zijn zoon en kleinzoon. Dus van beide grootvaders heeft deze man genen meegekregen die hem zo donker maken.
Het is zeker niet van elk individu dat we alle vier de grootouders kennen, en in dit geval loopt daar de stamboom min of meer dood. We kennen alleen nog de ouders van de grootmoeder van moederskant. De reden is dat er elk jaar weer veel immigranten zijn, maar als je maar lang genoeg doorgaat met het onderzoek krijg je een steeds betere stamboom, zodat je echt naar overerving kan kenmerken kan kijken. En zo begrijpen we toch weer iets meer waarom sommige mannen zo wonderschoon zijn, en andere juist veel minder. Maar waarom sommige van die mooie mannen zo weinig aantrekkelijk lijken, daar moet het maar een andere keer over gaan.