Evolutie zou ervoor gezorgd moeten hebben dat gedrag aangepast is, zo niet dan word je onherroepelijk weg geselecteerd. Maar als je hele dagen in het bos loopt dan vraag je je toch af wat sommige beesten bezielt, waarom!

De man van Torenlaan 195 had sinds dertig april een vrouw, toen ik daar vandaag kwam zat hij weer te zingen. Gek, was de liefde toch niet groot genoeg? Bij nadere inspectie vond ik zijn voorhoofdsvlekjes wat klein. Dit leek me een nieuwe man, waar was de oorspronkelijke man dan? Toch even in de nestkast ernaast kijken waar een Koolmees zit te broeden, en ja hoor…

De voorhoofdsvlekjes die ik zocht, Torenlaan, 3 mei 2023.

Maar waarom dan toch, je hebt de buit voor dit jaar al bijna binnen en dan doe je dit. Wilde je stoer doen? Wilde je de nestkast van de Koolmees toch nog overnemen in de hoop je broedsucces te vergroten? Was je vrouw niet tevreden over de nestkast die jij had uitgekozen en moest je je bewijzen door die Koolmees weg te jagen? Of is dit gewoon totaal onaangepast gedrag dat afgestraft is, en dus keiharde selectie?

Later op de dag op het Dieverzand nog zo’n geval. In een stukje dat gedomineerd wordt door Grove Dennen, probeert een man al sinds 30 april een nestkast te veroveren. Ruimte zat zou je denken want de helft van de nestkasten daar is nog vrij, maar nee hij probeert het bij twee nestkasten waar Koolmezen zitten. Vanmiddag zag ik hem weer bezig, zijn achterhoofd inmiddels kaal. Is dit nou gewoon een idioot die dood wil of is hij stoere jongen die misschien nog hele succesvolle nakomelingen kan grootbrengen? Ik denk eigenlijk een idioot, en ik heb vanochtend nog gezien hoe dat kan eindigen. Ik ben benieuwd of hij de komende dagen gaat overleven.

Door het kale achterhoofd, lijkt hij een kuifje te hebben, Dieverzand, 3 mei 2023.

En dan die gekke Kuifmezen. Mijn kinderen zitten nog in de leeftijd dat ze graag dingen slopen, zo snel ze dood hout zien dan moet dat kraken en breken. Waarom niet, is toch al dood, zeggen ze als ik er wat van zeg. Nou hierom dus niet. Kuifmezen bouwen in de meest krakkemikkige verrotte stukjes hout hun nest. Bij kast 488 staat zo’n stammetje, nou ja…stammetje kan je het eigenlijk nauwelijks noemen met nog geen 10 cm in doorsnee.

Dit moet je dus niet slopen omdat het dood is, mooie broedgelegenheid voor Kuifmezen, Aekingerzand, 3 mei 2023.

Op 1 meter hoogte hebben Kuifmezen een hol uitgehakt en daar zijn inmiddels jongen geboren, ze zijn zo druk dat ze mij nauwelijks opmerken. Je houdt je hart vast want het stuk hout kan ieder moment omvallen, maar het lukt ze blijkbaar toch vaak genoeg om op deze manier jongen groot te brengen anders zouden ze niet bestaan.

Een pakketje poep wordt afgevoerd, jammer genoeg zag ik niet waar hij het liet vallen want dat kan waardevolle gegevens opleveren. DNA in het poepje kan ons iets vertellen over het dieet en dat willen we van zoveel mogelijk soorten in het bos weten, Aekingerzand, 3 mei 2023.