Een druilerige dag, wat niet zo erg is, want de hoeveelheid werk in het bos valt nu even mee. Ik bevind me deels tussen twee vliegenvangerpiekjes in: van de vroege piek zijn vrijwel alle jongen nu te groot om nog te kunnen meten, terwijl van de late piek het werk pas op zondag echt begint. Het is wel opvallend hoe sterk het gedrag van jongen kan variëren wanneer we ze op dag 12 komen meten. De meeste jongen zijn redelijk dociel, maar vandaag had ik een nest waar ze alle kanten op gingen springen toen ik ze de kast uitpakte. Een paar lukte het zelfs om uit de nestkast te springen, terwijl ze nog niet meer dan twee meter konden vliegen. Gelukkig kan je ze dan weer gemakkelijk oppakken van de grond en terug zetten in de kast.

Wat dit jaar opvalt is dat de vliegenvangers grote legsels maken, en vooral ook dat die legselgrootte niet afneemt gedurende het seizoen. Zo ving ik vandaag een vrouw op haar eieren, en zij is één van de laatst begonnen vliegenvangers in mijn gebieden. Ze legde haar eerste ei op 13 mei, en overmorgen verwachten we haar jongen. Waar in vrijwel alle jaren dit soort late vrouwen kleinere legsels produceren, zat deze vrouw gewoon nog op zeven eieren te broeden. Ik vind dat nogal optimistisch. Het idee is immers dat die legselgrootte is afgestemd op hoeveel voedsel de ouders aan hun jongen kunnen voeren: als er meer voedsel is dan leg je meer eieren omdat je meer snavels kan voeden. Maar later in het seizoen zijn er nog maar weinig rupsen, en mogelijk ook minder andere insecten (hoewel we dat niet goed kunnen meten), dus waarom nu nog die grote legsels? Benieuwd of we gaan vinden dat die late vliegenvangers het gaan bezuren dat ze zo optimistisch waren, of dat wij het dit jaar fout hebben met dat idee van weinig voedsel laat in het seizoen.