Er zijn soorten vogels waarin partners hun hele leven bij elkaar blijven. Het gebeurt bij veel zeevogels, zoals albatrossen, maar ook bij ganzen. Allemaal langer levende soorten, die vaak lange baltsperiodes hebben, want als je voor het leven een partner kiest, dan kan je maar beter niet over één nachtje ijs gaan. Bij vliegenvangers is partnertrouw maar zeldzaam. Om heel eerlijk te zijn heb ik een slecht idee wat bepaalt dat een vliegenvangervrouw kiest voor een bepaalde man. Het lijkt altijd bar snel te gaan in het voorjaar, en ik kan me niet zo goed voorstellen dat ze echt veel mannen vergelijken.
Het aardige van het vangen van de volwassen vliegenvangers, is dat je niet alleen de voldoening in het veld hebt om weer een vogel in handen te hebben, maar als toetje mag je aan het einde van de dag die gegevens invoeren. We hebben dat zo georganiseerd dat je gelijk de meeste informatie van elke vogel op het scherm krijgt. Voor mij is dat vaak smullen. Je hebt van die heel saaie individuen, die vorig jaar bijvoorbeeld als volwassen vogel zijn geringd, en nu dus terug zijn gekomen. Nauwelijks historie. Maar er zijn ook de krenten in de pap. Gisteren bijvoorbeeld de vrouw van 919. Oude vrouw, geboren in 2018 ergens in het Drents-Friese Wold. Sindsdien elk jaar broedend in één van onze nestkasten, maar niet steeds in hetzelfde gebied. In 2019 broedt ze in het Dwingelderzand, om vervolgens van 2020-2022 driemaal achter elkaar nabij Wapse in het Drents-Friese Wold te broeden. Vorig jaar was ze weer terug in het Dwingelderzand, en dit jaar dus weer. Ze lijkt niet te verhuizen omdat ze een slecht broedsucces heeft: alle vijf de voorgaande jaren bracht ze zeven jongen groot. Dit jaar heeft ze er zelfs acht, dus als dit goed gaat dan heeft zij al 43 jongen grootgebracht. Daarmee zit ze vast in de top 10 van de meest succesvolle vrouwen.
Maar de allerleukste vangst was in nestkast 892. Man en vrouw beiden geringd. Het waren heimelijke beesten, die zich vrijwel niet lieten zien. Maar nu blijkt dat deze twee vliegenvangers al voor het derde jaar op rij met elkaar gepaard zijn. Voor ons is dat een echt unicum. Tweemaal met elkaar paren komt al niet vaak voor (79 maal in onze databank met meer dan 4000 nesten waar we beide ouders van kennen), maar driemaal is een nieuw record. De vraag is natuurlijk of het echte liefde is, of dat dit soort dingen gewoon wel eens voorkomen als je maar grote aantallen hebt. Ik zou graag het eerste denken, maar ik vermoed dat de tweede verklaring waarschijnlijker is. Maar grappig is het wel.