Terwijl het bij Christiaan feest was vanwege het eerste ei, was het in het noorden op het Dieverzand ronduit winters. Een zeer lokale hagelbui (bij de Torenlaan nog geen kilometer naar het westen lag niks) die gisteren de hele middag duurde, had een dik pakket hagel achtergelaten. Iemand in het bos vertelde me dat er gisteren 10 cm lag. De schade aan de jonge net ontloken blaadjes is aanzienlijk. Als blad kan je kleven er blijkbaar risico’s aan te vroeg zijn.

Winterse omstandigheden op het Dieverzand, 18 april 2024.

Als blaadje kan je ook te vroeg zijn, schade door hagelbui, Dieverzand, 18 april 2024.

Mogelijk kleven er ook risico’s aan vroeg zijn voor vliegenvangers. Zijn er grenzen aan vroeger komen? Kunnen dit soort omstandigheden ervoor zorgen dat je juist niet te vroeg moet aankomen? Zijn de latere individuen nu iets in het voordeel? Ik zag vandaag op het Dieverzand niet iedereen, maar of ze ook echt het loodje hebben gelegd betwijfel ik, daar is vast meer voor nodig. Als vroege beesten tijdens langere koude perioden wel het loodje leggen, zou dat kunnen betekenen dat er in zo’n jaar juist weer wat meer genetisch latere jongen in de populatie komen. Op die manier blijft er variatie bestaan in een populatie. Vroeg zijn is geen garantie voor succes en laat zijn kan ook zijn voordelen hebben.

Deze man die gisteren aankwam op het Dieverzand, was niet onder de indruk van het weer en zong op een zonnig plekje uit volle borst. De eik begint net uit te lopen, waarschijnlijk was die net niet te vroeg, 18 april 2024.

Lokale verschillen zouden ons misschien ook nog wel wat kunnen vertellen. Bij mij in het Drents-Friese Wold zijn de eiken laat (en klein) vergeleken met de gebieden rond Dwingeloo. Rupsenpieken zijn er ook niet zo gigantisch, kaalvraat komt er eigenlijk nauwelijks voor (in de nestkastterreinen). Toch doet het aantal vliegenvangers er zeker niet onder voor het aantal in het zuiden van het studiegebied. Zo uit het hoofd is het aantal jongen wat ze grootbrengen ook vergelijkbaar. Hoe doen ze dat? Leuk om in de winter eens in de verschillen tussen terreinen te duiken, wie weet brengt het ons op ideeën.